از تو ممنونم

در سایه تو آموختم خالی زندگی را با خیال پر کنم. بی نصیب از خرمن شادی جهان، بی نیاز از هر آنچه حق طبیعی یک انسان است، رام، تسلیم، بی امید؛ مطلقا بی آرزو...