تو نمی دانی

تا عاقبت دست از تقلای بیهوده بردارم و این چند صباح باقی مانده را خاکستر نشین خیال واهی تو نباشم، آن تنها رشته اتصال را بریدم و از دامن امید بی حاصل به اعماق دره یاس پناه بردم. تو مانند من تنها و دیوانه نیستی، تو هرگز چون تویی را عاشق نبوده ای، تو نمی دانی که من چه می گویم...