آنچه می ترساندم

آنقدر دوستت دارم که به وحشت می افتم. پس از تو به دوردست ها می گریزم، زیرا همواره چنین مقدر بوده است که یک سر رشته محبت در قلب من و سر دیگر آن در اعماق هاویه باشد. با این وجود ترس از تاریکی دره مغاک نیست که وادارم می کند از تو دور شوم. از آن می ترسم که گردی از ابر سنگین اندوه قلبم به تو برسد.