پرندهٔ گمشده در انبوه شاخساران درخت بید پشت پنجره خواند:
-ای که چون من تنها و دیوانه ای، بیا که با هم دیوانه باشیم...
سر بلند می کند جوجه خاکستری:
می گذرد ماه
از فراز چاه کبوتران صحرایی