آنجا مرا خواهی یافت

بر فرض محال اگر روزی دلتنگ من شدی، می دانی کجا پیدایم کنی... آنسوی مرزهای سراب، ریشه در کرانه لوت. همانجا که شنبادهای داغ خاطره بی امان می وزند و تیغ آفتاب هر چه را که در زیر آسمان باشد به خاکستر بدل می کند.

بی سامان

آنچه در آن عصرگاهان پاییز، در پای آن دیوار گلی، فرو ریخت، هرگز دوباره سامان نیافت نازنین.